کد مطلب:34088 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

شرح نهج البلاغه











از محمد عبده، درگذشته به سال 1323 هجری.[1].

شیخ محمد عبده فتی بزرگ مصر و از مصلحان برجسته ی تاریخ معاصر است كه در احیای فكر دینی و انطباق آن با مبانی عقلی نقشی بارز دار.[2].

عبده در پیشگفتار شرح نهج البلاغه خود یادآور شده كه از روی تصادف به نهج البلاغه برخورده و با آن آشنا شده است و این در حالی بوده كه وی در آشفتگی حال و تشویش خاطر و گرفتاریهای گوناگون و خستگی از اوضاع و اعمال به سر می برده است و نهج البلاغه را موجب تسلیت حال و وسیله ی خلوت خویش یافته است.[3] وی بشدت از نهج البلاغه تاثیر پذیرفته و به شرح آن اهتمام كرده است. او در شرح خود بیشتر به بیان نكته های لغوی پرداخته و در پاره ای موارد نیز توضیحاتی سودمند در مباحث مختلف آورده است.









    1. الذریعه، ج 24، ص 96، الغدیر، ج 4، ص 190، مادر نهج البلاغه، ج 1، ص 190، الاعلام، ج 8، ص 39، مصادر نهج البلاغه، ج 1، ص 237.
    2. الذریعه 14، ص 159، مصادر نهج البلاغه، ج 1، صص 248 -247.
    3. ن. ك: حمید عنایت، سیری در اندیشه ی سیاسی عرب، چاپ سوم، انتشارات امیركبیر، 1363، ص 114.